APOLLO 

w mitologii greckiej syn Zeusa i Latony (Leto). Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz. Przebywał na Parnasie, skąd zsyłał natchnienie.Zabijając węża-smoka Pytona, strzegącego bramy do tajemnej wiedzy ukrytej pod ziemią, przejmuje władzę nad wyrocznią w Delfach. Zabójstwo Pytona, było wielkim, bohaterskim czynem, ale i przekleństwem, z którego należało się oczyścić. Ustanowił więc igrzyska pytyjskie, zszedł też do podziemia. Stał się przekaźnikiem boskich (Zeusowych) wyroków, szczególnie w sprawie obrzędów oczyszczenia po zbrodni zabójstwa. Łuk
i lira, którymi posługuje się Apollo, mogą być interpretowane jako narzędzia przeciwstawne (mordu i oczyszczenia). Może być to również w rzeczywistości jedno, najbardziej pierwotne, instrumentum – symbol władzy nad życiem i śmiercią oraz wiedzy (zarówno jako instrument muzyczny – przygrywający podczas szamańskiego obrzędu, jak i łuk miotający strzały, po/na których szaman podróżuje w zaświaty). Apollinowi był także poświęcony wawrzyn szlachetny. Synem Apollina, z Koronis był Asklepios, mający władzę nad życiem i śmiercią. Z muzą Uranią miał synów Orfeusza i Linosa a z Talią Korybantów. Był również zakochany w Hiacyncie i Kyparissosie.